A Trom (Andere Gedichte)
-
- A Trom.
Verganga’n[1] isch mers au a môl Ganz bsonder nadli[2] wôara, Hau’ gmoint, ma’ müaß mer gar am End Gauh’ noh da Dippel boahra.[3]
I denk: „jetz gohscht in d Kamer nei’ Und thuascht a bitzle schwitza, Kassei’[4] des nimmt der deini Tröm Und deini Fiabarhitza.“ Pflumpf lieg i in de Pfulba[5] dinn,
Fang ana’ fantasiara Und mit meim Weib reachtschaffa au Glei ana’ dischpatiara. Was gschieht? Dô kommt a Goischt derhear Und sait, jetz seini gstôrba.
„Wa?“ sag i, „wa, bigoppel, wa?“ Und hau’ me ganz verfôrba.[6] „Jô gstôrba bischt“, sait ear, „jetz komm Nu’ ra mit deini Rufa[7] Ins Feagfuir, watt, dô putzt ma’ de
Im Hafa mit de Glufa!“[8] Dô mach i s Kreuz, und hui und pfui Gôhts kezagrad in Boda, I pflätsch[9] füars Feagfuirthäarli na’ Aß wia a nasser Loda.[10]
Zaischt[11] gsieh und ghair und gspeir[12] i nuinz, I schmeck nu’ Peach und Schweabal, Zletscht merk i so dur d Augaspält En dicka Rauh und Neabal. Nôch wiani meini Auhra spitz,
Dô hair i grousig schreia, Voar Angscht und Schrecka beat i rum In älli Letaneia. Pfuh, wia’n as houat, praschlat, schnällt[13], Wia s wôdla[14] thuat und glüaha,
Aß thät der Obertuixel seall Da graußa Blôsbalg ziaha! Und ab deam Dummel[15] faß i ui A so a grauß Vertsitza[16], Daß i beim healla Feagfuir da’
Hau’ einskalt müaßa schwitza. Der Goischt, dear reißt dô s Thäarli ouf – Huh ! d Flamma lället[17] ousi – Und geit mer nôch en Putsch[18] uffs Gsäß, Ins Feagfuir eini douß[19] i.
Dô kommt a alti Schachtel hear Mit iahram blôa Zinka[20] Und mit ra schwaza Gimpahoub[21] Und thuat mer froindli winka Und sait zua miar: „He, guatar Froind
Mit uiram zwilchna Schägga,[22] I kenn ui wohl,“ und geit mer d Hand. Dô hau’n i müaßa blägga.[23] Druff nimm i s Heaz in boidi Händ Und sag ge deanar Zusel:[24]
„S sind gwis noh maih von eusam Oat[25] Dôhinna'n in deam Gwusel.“ „O“, sait se, „dô sind freili vill, Doch maih noh weiter dunta, Dött hau’n i etli Hearra gar
Von boid Kollegi funda, Da Bau’wat[26] und da Pollazei Und suscht noh so Galluri[27]. Er seahnets glei dô vonna gauh’ Dur d Ei’sagätter duri.“
Druff sag i: „Weib, ja däaff ma’ dô Nu’ auh’ Verlaubtniß laufa? Hau’ gmoint, dô komm a jeder glei Füar d richtig Fuatarraufa.“ „O“, sait se, watet nu’ a weng,
As däaff Ui gar it blanga[28] Er kommet au gauh’ glei ans Britt, Nôch wead mens s Weattar sanga![29] Mi schüttlats, was as schüttla ka’ Doch d Zusel füahrt me weiter.
Dô hair i heina ällaweil, Wia näher s gôht, wia läuter. Uff oi’ môl stauh’t mer ama Loch, Dô zoigt se na und deutat, Dô hau’t dia Teixel grad en Ma’
Frei abanander gscheitat,[30] Mit Schrautäxt,[31] Speigel,[32] Schlegel druff Halt zum Verbarma gschlaga. Und woni guck, wear isch as gsei’? Halt, Moul, da’ däasch it saga!
I frôg dô, weaga was se denn Dea Ma’ so grousig spaltet. Sait sui: „so macht ma’s deani äll, Wo d Wäld so guat verwaltet. Seahnt, dött versäagat ma’ grad au
En Obma’ noh zua Schwella, Ma’ hait a bis zum Himmel nouf Voar louter Schmeaza brölla. Mit Oicha, Stanga, Scheiterholz, Mit ällam hôt er ghandlat.
Doch s Haltel[33] isch äll gstohla gsei’, Drum wead er so behandlat.“ Dô renn i gegem Feagfuirthoar Und moi’, i könn vertrinna,[34] Hoppla, dô lieg i au’verdanks[35]
Im Glufahafa dinna. I schrei, was uß der Gurgel ka’, Hau’ sieba Gäng versprocha, Dô thuats en Schnall und druff en Fall, Höb[36] d Höll sei zema brocha.
Vor Schrecka sperr i d Auga’n ouf, Dô siehni s Mulba[37] ranga,[38] Und wo se nôch der Staub verzuiht, Mei’ Häs am Nagel hanga. „Ai“, sag i, „ai, dô schla doch glei
A’n Esel drei’, a lahmer, Jetz hôts mer älles nu’ so tromt, Du leischt jô in der Kamer.“ Und woni hofreacht[39] ummi guck, Verstand i au des Kracha,
Mei’ Bettschet[40] ischt jô zema keit[41] - Dô hau’n i müaßa lacha! - ? Jüngst.
- ? Sonderbar.
- ? Das blöde Hirn öffnen.
- ? Kann sein, vielleicht.
- ? Kissen
- ? Verfärbt.
- ? Unreinigkeiten der Haut.
- ? Stecknadeln.
- ? Schlage.
- ? Aufgerolltes Tuchstück.
- ? Zuerst.
- ? Spüre
- ? Knallt.
- ? Wallen.
- ? Taumel, Lärm.
- ? Entsetzen.
- ? Züngeln.
- ? Schlag.
- ? Taumle.
- ? Nase.
- ? Radhaube.
- ? Langen Rock.
- ? Heulen.
- ? Ursprünglich Susanna.
- ? Ort.
- ? Flurschütz.
- ? Kerle.
- ? Verlangen.
- ? Dann wird man Ihm das Wetter segnen.
- ? Gespalten.
- ? Schroten = spalten.
- ? Keilen.
- ? Halbteil.
- ? Entrinnen.
- ? Unversehens.
- ? Als ob.
- ? Flaumfederstaub.
- ? regnen.
- ? Frei.
- ? Bettstatt.
- ? Zusammengebrochen.
Eingetragen am 08.11.2011 09:32:56 von 2rhyme
Autor: Michel Buck
Quelle: de.wikisource.org
Weitere Informationen unter: http://de.wikisource.org
|